Hou je van blauwe ogen?
Gebaseerd op het gelijknamig jeugdboek. (Uitg. De Vries - Brouwers)
Pieter en Rachid. Twee jongens van zestien. En hopeloos verliefd. Op elkaar. Voor Rachid is de situatie uitzichtloos. Thuis is het onderwerp onbespreekbaar. Rachids geaardheid is een schande voor de familie. Pieter stuurt aan op meer openheid. Ooit komen de twee culturen met elkaar in botsing? Het is een kwestie van tijd. Is hun liefde er tegen bestand?
Pieter en Rachid. Twee jongens van zestien. En hopeloos verliefd. Op elkaar. Voor Rachid is de situatie uitzichtloos. Thuis is het onderwerp onbespreekbaar. Rachids geaardheid is een schande voor de familie. Pieter stuurt aan op meer openheid. Ooit komen de twee culturen met elkaar in botsing? Het is een kwestie van tijd. Is hun liefde er tegen bestand?
Reacties van leerlingen, leraars en bezoekers van de avondvoorstellingen.
Hallo, zelf ben ik een leerkracht en heb jullie toneelstuk gezien.Ik was zeer blij met het resultaat, ik ben homo en ging met gemengde gevoelens naar het toneelstuk kijken! Maar de manier waarop het gebracht is is echt heel goed! Met emoties, verdriet en toch ook humor. Want het blijft nog steeds een taboe, zeker bij BSO leerlingen. Door bv dit toneel wordt alles weer wat meer bespreekbaar.
(naam weggelaten)
Wij waren in de wolken over de voorstelling. Ook onze leerlingen hebben ervan genoten. We hebben nog een erg zinvolle nabespreking gehad. Wij zouden jullie volgend jaar graag terug willen uitnodigen. Na de paasvakantie beginnen wij aan de planning van volgend schooljaar. Hebben jullie er al zicht op in welke periodes jullie de voorstelling nog spelen?
Rika Desmet
Ik vond het toneelstuk echt geweldig gebracht, het was echt fantastisch wat ze konden zo met z'n tweeën op het podium. Het was wel een gewaagd onderwerp, maar wanneer zij dit brachten verviel de taboesfeer. Het was in 1 woord super! Ik heb er dus echt van genoten en zoiets mag zeker nog eens terugkomen.
Elke Van Hoof St. Ursula OLV-Waver 3HWEa
Het toneelstuk was prachtig, echt schitterend! In het begin dacht ik; oh nee! homo's, maar het verhaal was echt mooi, ontroerend. Ik vond het erg dat de familie van Rachid zo negatief reageerde, en ik vond het goed dat de familie van Pieter goed reageerde. Het einde was wel droef. Het was ook grappig soms, het raakte je toch, het blijft je ook bij. En die jongens mochten er zijn hoor. hihi
Stefanie Van Camp - 3 HTA
Zeer mooi en nuttig stuk. Dat hopelijk een paar racisten (van diverse slag) liefdevol op het rechte pad zal helpen. Zeer sober en pakkend gebracht door twee zeer getalenteerde jongelui die niet acteren maar beléven. De grote waarde van deze voorstelling: de toeschouwer voelt zich wezenlijk betrokken bij het lot van deze twee jonge mensen. En de vaak geestige dialogen maken de voorstelling licht verteerbaar.
Leo Brant
De try-out van 'Hou je van blauwe ogen', die ik gisteren in 't Klokhuis zag, zindert nog na. Ik ben projectmedewerkster bij Het Roze Huis - Antwerpse Regenboogkoepel, in het kader van het Toledo-project. Dit project gaat de dialoog aan tussen de allochtone- en holebigemeenschap in Antwerpen. 'Hou je van blauwe ogen?' is zeker geslaagd om beide gemeenschappen bij elkaar te brengen. Problemen komen aan bod, maar er wordt niet met de vinger gewezen. Erg realistisch stuk!
Joke Weckesser